Al negen jaar lopen ze rondjes door hun wijk, de buurtvaders van Geeren. Ze hadden het moeilijk hoor, in het begin. Er was veel overlast. Maar na negen jaar van opletten, aanvoelen en aanspreken is hun Geeren een fijne wijk. Ze zijn er apetrots op, de twee vrienden en buurtvaders Mohamed Abarbie en Mohand Lamou. “Het is een droom die uitkomt. Vroeger zaten we de hele dag thuis. Maar dat was niks. Nu kennen we veel mensen,” zegt Abarbie, een van de tien buurtvaders. 
“Wij zorgen voor de ouderen, en voor de jongeren, dat ze hun diploma’s halen bijvoorbeeld. Of dat de een de ander niet gaat pesten. De wijk is een plek van ons allemaal. Dat dragen we uit aan de buurtbewoners. Want wanneer je voelt dat iets van jou is, ga je vanzelf goede dingen doen.”
Ze willen niet afhankelijk zijn van subsidies, de buurtvaders van Stichting Vader en Zoon. Bovendien, het zijn doeners, geen schrijvers. “Wij hebben niet genoeg kennis om een goed plan te schrijven. Wij zijn mensen van daden. Theorie hebben wij een beetje minder,” zegt Abarbie. Zo ontstond het idee om zelf geld te verdienen om hun buurtvadersproject te financieren. Met een ijscokar. Abarbie: “We dachten, als we nou ijs verkopen, kunnen op die manier nog meer gesprekken ontstaan en wordt de band met de buurtbewoners nog sterker.”
Drie weken geleden kwam ie, de ijscokar. Met bel en al. En, het werkt. Ze merken het nu al, ijs verbindt. Voorbeeld. “We zien dat in sommige straten sommige kinderen wel steeds naar de kar komen, maar zonder geld. Ze kunnen geen ijsje kopen. Die worden dan getrakteerd door moeders van andere kinderen. Zo leren buurtbewoners elkaar beter kennen,” beschrijft Abarbie.
Ook merken ze dat de gesprekken met buurtbewoners in een paar weken tijd al dieper gaan dan voorheen. “Moeders komen meer naar ons toe dan voorheen, kinderen vertellen ons uit zichzelf verhalen, over dat ze uit Afghanistan komen bijvoorbeeld. We luisteren naar hun dromen en hun problemen.”
Ze dromen zelf ook, de buurtvaders. Over dat ze met de inkomsten buurtfeesten en bijeenkomsten gaan organiseren. Zoals de iftar in de zomer, het avondmaal tijdens de Ramadan dat ze voor alle buurtbewoners, ook niet moslims hielden. Maar bovenal willen ze met hun laagdrempelige doenersmentaliteit hun buurtbewoners inspireren. “Er is hier veel werkloosheid en verborgen armoede. Als je 45 jaar bent en allochtoon kom je ook niet makkelijk aan een baan. Dus zeggen wij; ga ook ijs verkopen! Gebruik onze kennis, wij helpen je, probeer het maar.”
De buurtvaders komen met hun ijscokar naar het Festival van de Democratie. Kom gezellig een ijsje bij ze eten! Ook zullen ze op de zeepkist hun verhaal, hun dromen en uitdagingen delen. Kijk voor het volledige programma op de homepage. Of leer de andere optreders van het festival kennen in onze nieuwssectie van de site.
Wil je alvast luisteren naar de plannen, uitdagingen en dromen van buurtvader Mohamed Abarbie? Klik dan op deze podcast.
